-
1 origine
n f1 commencement başlangıç [baʃɫan'gɯʧ]♦ à l'origine başta◊Il était rouge à l'origine. — Başta rengi kırmızıydı.
2 cause asıl neden3 lieu köken [cœ'cen]4 d'origine asıl olan◊Ces meubles ne sont pas d'origine. — Bu mobilyalar orijinal değil.